» Recenzje » Tron: Evolution

Tron: Evolution


wersja do druku
Tron: Evolution
Trudne początki

Gry na podstawie filmów to dość śliski i drażliwy temat. Każda większa produkcja z fabryki snów pociąga za sobą wirtualny odpowiednik mający na celu zwiększenie oglądalności i zysków (kolejność przypadkowa). Niestety dla graczy w większości przypadków kończy się to nabiciem w butelkę, gdyż kupowany przez nich produkt jest po prostu bublem. Oczywiście zdarzają się od tego odstępstwa, takie jak X-Men Origins: Wolverine, niemniej są to wyjątki potwierdzające regułę. Dlatego dość krytycznie podchodziłem do kolejnego wielkiego hitu pod tytułem Tron: Evolution. Na szczęście, lub nieszczęście, nie widziałem samego filmu, tym bardziej nie wiedziałem, czego spodziewać się po grze. Tak więc wolny od jakichkolwiek porównań i pełen obaw zasiadłem przed konsolą.

Z tego, co udało mi się wyczytać, wydarzenia z gry są wstępem do historii zawartej w obrazie Josepha Kosinskiego. Wcielamy się tutaj w Monitora, program strażniczy pełniący funkcje porządkowe w świecie TRON. Cała historia rozpoczyna się od uroczystości nadania uprawnień administratora przywódczyni ISO (świadome programy), które zostaje przerwane przez atak wirusa niszczącego oprogramowanie, czyli dosłownie świat oraz jego mieszkańców. Nie trudno się domyślić, że zadaniem Monitora będzie uporanie się z tym problemem, który oczywiście nie jest taki, na jaki wygląda.

Fabularnie Tron: Evolution nie zaskakuje zupełnie niczym. Historia jest bardzo prosta, żeby nie powiedzieć infantylna, a wszystkiego można się domyślić praktycznie od razu. Jak przystało na taki tytuł nie mamy na nią najmniejszego wpływu i jesteśmy prowadzeni za rączkę z punktu A do punktu B, a naszym jedynym zadaniem jest podziwiać widoki, zabijać i nie dać się zabić. Ale czy jest w tym cokolwiek złego i czy ktokolwiek spodziewał się innego rozwiązania? Ja na pewno nie. Pytanie brzmi: czy gra jest satysfakcjonująca?


Deja vu

Pierwsze, co rzuca się w oczy, to sposób sterowania oraz sam styl rozgrywki. Pomijając krótkie fragmenty, gdzie prowadzimy światłocykl lub czołg, miałem wrażenie deja vu. Po chwili zastanowienia się dlaczego, odpowiedź stała się oczywista – Tron jest klonem Prince of Persia. Oczywiście wizualnie wszystko wygląda inaczej, ale zasady, a nawet sposób sterowana są identyczne. Skaczemy po platformach, biegamy po ścianach, na kolejnych poziomach eliminujemy hordy wrogów i tak w kółko. Jedyne, co odróżnia produkcję Disney Interactive Studio od ostatnich gier Ubisoftu, to delikatnie wyższy poziom trudności oraz fakt, że częściej walczymy na lekki dystans, niż w zwarciu.

Elementy zręcznościowe mogą stanowić pewne wyzwanie, ale raczej rzadko i stojące nam na drodze przeszkody pokonujemy w szybkim tempie. Do elementów zręcznościowych należy zaliczyć również jazdę na światłocyklu, która przez większość czasu polega na omijaniu niewielkich przeszkód i przeskakiwaniu dziur w drodze. Niestety o pojedynkach w trakcie jazdy możemy zapomnieć, przynajmniej w kampanii dla pojedynczego gracza, co w tym przypadku należy uznać za duży minus.

Nie mniej walka stanowi lwią część gry, dlatego należy się jej kilka dodatkowych słów. Nasz Monitor nie należy do najwytrzymalszych i nie potrafi przyjąć zbyt wielu ciosów - na szczęście większość z nich bez problemu może zablokować. Taktyka blok-kontratak sprawdza się dość dobrze w większości przypadków, ale gdy przeciwników jest już więcej lub są zróżnicowani sprawa dość mocno się komplikuje, a potyczka zmienia się z całkiem przyjemnej w upierdliwą i monotonną. W końcowej fazie gry (oraz finałowej batalii) sprowadza się do tego, że bez przerwy biegamy dookoła lokacji, co chwilę uzupełniając poziom zdrowia i energii, wyprowadzając pojedyncze ataki. Jest to równie żenujące i nudne jak finał z The Force Unleashed 2.


W kupie siła

W tym miejscu zostawię już w spokoju dość krótki, co najwyżej średni jakościowo tryb opowieści i przejdę do rozgrywki wieloosobowej. Muszę przyznać, że mimo mojego nienajlepszego nastawienia do niej, a może właśnie dlatego, zaskoczyła mnie całkiem pozytywnie. Tron: Evolution udostępnia nam kilka trybów rozgrywki sieciowej, między innymi: Deathmach, Team Deathmach, czy Capture The Flag. Wystarczy tylko chwila, żeby zorientować się dokładnie jak zacząć walkę z przeciwnikami po drugiej stronie kabla. Deweloperzy pomyśleli też o początkujących graczach i umożliwili grę tylko z botami. Nie jest to może nowość, ale w niektórych grach dość mocno jej brakuje. Dzięki temu możemy zapoznać się z arenami i różnicami między poszczególnymi trybami.

Ma to też dość duże znaczenie dla rozpoczynających zabawę, gdyż pozwala nabić kilka poziomów zanim zetrzemy się z doświadczonymi graczami. A możliwości, jakie dają rozwinięcia robią w tym miejscu wielką różnicę. Co ciekawsze, poziomy zdobyte w trybie wieloosobowym przenoszą się również na tryb opowieści (i odwrotnie), co też nie jest bez znaczenia - szczególnie jeśli ktoś ma zamiar przechodzić go na wyższym poziomie trudności. Zabieranie się za grę „na twardo”, bez co najmniej 20. poziomu jest ambitne, a w przypadku niezbyt wprawnych graczy masochistyczne.

To, co najbardziej przypadło mi do gustu, to dostępność dwóch rodzajów map. Pierwszą z nich są małe pełne przeszkód lokacje, gdzie często będziemy wspinać się na ściany, biegać po nich, skakać i przede wszystkim walczyć wręcz. Drugim rodzajem są duże lokacje, gdzie możemy zmierzyć się z innymi graczami korzystając ze światlocykla i nadrobić to, co zostało zaniedbane w trybie opowieści. Jak dla mnie jest to jeden z największych plusów Tronu jako całości. Niestety bolączką jest tutaj niewielka ilość graczy - czasami nie można znaleźć interesującego nas rodzaju meczu, a zakładając własny przez dłuższy czas zapewne nie znajdziemy chętnych do wspólnej zabawy - a szkoda.


Nowości, nowinki i stara prawda

Skoro film był reklamowany jako niesamowite widowisko z użyciem najnowszych technologii, nie mogło ich zabraknąć i w samej grze. Wersja na Playstation 3 udostępnia graczom możliwość korzystania z kontrolera ruchu oraz podziwiania grafiki w 3D. Zacznę może od obsługi Playstation Move. Po pierwsze, jeśli nie ma się ochoty z niego korzystać, należy go wyłączyć całkowicie i to przed uruchomieniem gry. Inaczej zostanie on uznany za podstawowy kontroler i gra automatycznie wyłączy obsługę części klawiszy pada – jest to dość irytujące. Natomiast kiedy zdecydujemy się już skorzystać z „różdżki”, sterowanie przestaje być intuicyjne, a jego trudność wzrasta. Może zmienia się to po dłuższej grze – ja jednak nie wytrzymałem długo i wróciłem do tradycyjnego pada. Zastosowanie PS Move w tym tytule to całkowite nieporozumienie.

Trochę inaczej sprawa ma się z grafiką. Sama w sobie niczym się nie wyróżnia i jest do bólu przeciętna. Oceny nie zmieniają nawet całkiem nieźle wyglądające cut scenki zrobione na silniku gry. Przy tak wielkiej promocji filmu można zastanowić się, czemu nie postarano się o jakieś wodotryski w grze? Okazało się, że postarano się, tylko efekty pracy grafików nie są dostępne dla większości graczy. Całość pary poszła w obraz 3D i szczęśliwcy posiadający telewizory obsługujące tę technologię od razu docenią różnicę. W sposób dosłowny wszystko nabiera głębi i ostrości. Niestety tutaj też nie obyło się bez kłopotów - grając w trójwymiarze miałem większe trudności ze sterowaniem, tak jakbym miał lekko zaburzoną orientację przestrzenną. Oprócz tego nie da się długo grać w ten sposób, gdyż po krótkim czasie zaczynają boleć oczy. I choć grafika w 3D jest o niebo lepsza od podstawowej, to nadal nie powala na kolana.

Reasumując, Tron: Evolution jest dość dziwną grą, z jednej strony z monotonnym i mogącym (pod koniec) zanudzić trybem dla pojedynczego gracza, z drugiej strony z całkiem niezłą rozgrywką sieciową. Sprawdziła się też tutaj stara prawda, że lepsze jest wrogiem dobrego. Próba przyciągnięcia graczy nowinkami technologicznymi spaliła na panewce i okazała się całkowicie niepraktyczna. Kontroler ruchu jest zupełnym niewypałem, a obraz 3D, choć lepszy, nie pozwala na długa zabawę. Może warto sięgnąć po ten tytuł przed obejrzeniem filmu i jako krótką zabawę sieciową, ale jeśli ktoś go ominie, to nie straci wiele.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
5.5
Ocena recenzenta
5.5
Ocena użytkowników
Średnia z 1 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 1
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Tytuł: Tron: Evolution
Producent: Propaganda Games
Wydawca: Disney Interactive Studios
Dystrybutor polski: CD Projekt
Data premiery (świat): 26 listopada 2010
Data premiery (Polska): 3 grudnia 2010
Platformy: PS3, PSP, Wii, Nintendo DS, Xbox 360

Komentarze


Vermin
   
Ocena:
0
mam grę na PC i odczucia niemal identyczne. IMO miejscami fajnie się grało :P
17-03-2011 13:42
Qrchac
   
Ocena:
0
Z tym, że "miejscami" jest tutaj słowem kluczem a dla mnie to trochę za mało. Gdyby nie multiplayer TRON dostałby notę 4 może 4,5. :>
21-03-2011 11:00

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.